اسپیرومتر (به انگلیسی: Spirometry) روشی رایج برای اندازه‌گیری و ثبت ظرفیت تنفسی شش‌ها است. از دم‌سنجی برای اندازه‌گیری برخی از حجم‌ها و ظرفیت‌های ریوی در بیماران ریوی مانند آسم، بیماریهای ریوی انسدادی مزمن (COPD) و بیماریهای تحدیدی ریوی جهت تشخیص و ارزیابی شدت بیماری استفاده می‌شود. اسپیرومتری همچنین به صورت دوره‌ای جهت بررسی عملکرد ریه افراد دچار بیماری مزمن و کارگران در معرض بیماریهای ریوی (پنوموکونیوز) انجام می‌شود.
* مشخصات
این دستگاه دارای باطری قابل شارژ لیتیومی که با یک بار شارژ کامل 10 ساعت کار میکند و نتایج گزارش ها از طریق USB و بلوتوث منتقل می شود و قابلیت ذخیره 224 نفر با ترسیم نمودار های تحلیلی و 10هزار نفر بدون ترسیم نمودار را دارا می باشد.
این محصول دارای یکسال گارانتی تعویض و ده سال خدمات پس از فروش می باشد.
* پارامترهای تنفسی
پارامترهای تنفسی، اندازه‌گیری‌هایی هستند که با استفاده از اسپیرومتر انجام می شوند که از بررسی آن‌ها می‌توان، وضعیت عملکرد تنفس را نشان داد. این پارامترها شامل حجم‌های ریوی، ظرفیت‌های ریوی، مقاومت راه‌های هوایی.مقاومت کشسانی ریوی و فشار داخل سینه‌ای است.
* روش‌های دم‌سنجی
روش‌های دم‌سنجی به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند:
- روش حجم‌سنجی؛
- روش فلومتری
* حجم‌های ریوی
حجم‌های مهم ریوی عبارت است از:
1- حجم جاری(v):میزان حجم گاز استنشاق شده یا خارج شده در هر سیکل تنفسی
2-حجم ذخیره دمی (IRV): حداکثر حجم هوایی که در انتهای یک دم معمولی بتوان وارد ریه‌ها نمود
3- حجم ذخیره باز دمی (ERV): حداکثر حجم هوایی که در انتهای یک بازدم معمولی بتوان از ریه‌ها خارج نمود
4-حجم باقی‌مانده (RV) : مقدار هوای باقی مانده در ریه در هر حالت
نتایج ثبت شده در اسپیرومتر (دم سنج) با توجه به این ظرفیت های ریوی متفاوت می باشد.
* تفسیر دم‌سنجی
بیماری های انسدادی ریوی مانند آسم موجب کاهش حداکثر شدت جریان بازدمی می باشد و بیماری های تحدیدی ریوی مانند فیبروز مزمن ریه موجب کاهش ظرفیت های ریوی می‌شود. در بیماریهای انسدادی ریوی FEV1، نسبت FEV1/FVC و FEF25%-75% کاهش ولی در بیماریهای تحدیدی ریوی FEV1 و FVC هر دو کاهش پیدا کرده در نتیجه نسبت FEV1/FVC ثابت است.
